Magiczna plastikowa rybka Rattlin' Hornet

Od kilku sezonów głowę moją od wczesnego lata wypełnia tylko jedna myśl: sumy. Tak, ryba ta stała się moim nieszkodliwym nałogiem. Co za tym idzie poszukiwałem przynęt, które będą po prostu łowne i to zawsze, w każdych okolicznościach.

Przez te kilka lat udało się spośród wielu „przerobionych” wyłonić te, które rzadko zawodziły. Nie mogłem jednak znaleźć takiej, co do której miałbym stuprocentową pewność, że zawsze połowi. Tak było aż do tego sezonu, kiedy to zakupiłem pierwszego Rattlin' Horneta w rozmiarze 6,5 cm.
Na pierwszy rzut oka przynęta taka normalna, niepozorna. Oczywiście zaraz po zakupie wyruszyłem na moją ukochaną rzekę Wartę. Cel to sprawdzenie pracy w wodzie mojego nabytku.
Już zaczepiając Rattlina za agrafkę czułem, że będzie to strzał w dziesiątkę. Stan rzeki na początku lata – raczej niski. Średnia głębokość w miejscach, po których pływałem – w przedziale 1,5 – 3,5 m. Więc patrząc na katalogowe dane woblera, czyli głębokość pracy (2,5 m/spinn – 5,0 m/trolling), pomyślałem: wobek zrobi robotę. Tak też się stało. Na pierwszy ogień oczywiście trolling. Przy prędkości trollingowej ok. 2,5-3,5 km/h Rattlin chodził cudnie. Na wędce wyraźnie czuć było jego pracę. Obserwując miejsce, w którym plecionka wchodziła do wody widać było, iż nie miał on tendencji do wybijania ku powierzchni, co moim zdaniem w trollingu jest kluczowe (trzymał głębokość). Pracę miał bardzo wyraźną i w żadnym momencie praca ta nie gasła. Można było spokojnie zwolnić w newralgicznych, kluczowych miejscach (np. przelewy główek), aby jeszcze dłużej kusić rybę – Rattlin dalej pracował jak należy. Mało tego, nie miał tendencji do wbijania się w kamienie na tychże przelewach; pewnie dzięki temu, iż ster tego woblera jest zdecydowanie szerszy niż jego korpus – miałem wrażenie jakby wobler „tańczył nad kamieniami” co pewien czas muskając tylko ich powierzchnię.

Kolejna super cecha tego małego cudeńka to zdolność do błyskawicznego nurkowania głębiej bez wybijania, bez uciekania na boki. Najważniejsza chyba z cech podczas trollingu sumowego w momencie napływania na główki i pływania po dołkach za główkami. Tym bardziej, że owe dołki to warciane pewniaki – pod warunkiem, że są odpowiednio głębokie. To, że Rattlin nie odskakuje na boki jest bardzo pożądane w momencie obławiania kamienistych opasek szczególnie ich podstaw, kiedy to precyzyjnie musimy prowadzić wobler dokładnie na przełamaniu opaski.
Kolejna bardzo pozytywna cecha woblera to kształt steru. Mimo, że wobler ten nie posiada długiego steru głębokości (ster w Rattlinie jest krótki i szeroki), bez problemu nurkuje w trollingu na 5 – 6 m i ten właśnie kształt steru powoduje, że jeśli już ugrzęźnie w zaczepie, to przy odrobinie umiejętności zostanie on z niego uwolniony (przez cały sezon nie straciłem żadnego Rattlinka).
Powie ktoś, O.K. - ale co z trollingiem z większą prędkością. I tu dopiero się zdziwi, Rattlin przy trollingu z większą prędkością taką z przedziału 5,5-7 km/h – typowa prędkość trollingowa na średniej rzece z prądem, zachowuje się równie genialnie. Mało tego, chyba dopiero pracując z prądem otwiera wodę tak na sto procent (większość dużych ryb złowiłem w trollingu płynąc z nurtem).
Na chwilkę powrócę do mojej pierwszej wyprawy, na której to woblerek złowił dwa wąsate o długościach 151 cm i 138 cm. Wiedziałem wtedy, że trzeba będzie zrobić odpowiedni zapas tych przynęt. Tak też się stało.

Ciekawostka, na kolejnej wyprawie (wyprawie z 8 letnim synem) syn jako pierwszą przynętę, którą miałem mu założyć na agrafkę, wybiera oczywiście Rattlina. Zachęcony sukcesami poprzedniego dnia również łowię tym samym woblerem. Co ciekawe, synek łowi w tym dniu pierwszego w życiu suma – naturalnie na Rattlina, rybka długości 110 cm. Żeby nie być gorszym, kończę dzień pięknym szczupakiem długości 92 cm – w roli głównej oczywiście Rattlin.
Dużo by jeszcze pisać o tym małym cudeńku, jakim jest Salmo Rattlin Hornet; pewnie byłoby to w pewnym momencie nudne :)

Podsumowując napiszę tylko o ilości wąsatych, które „zagryzły” w tym roku zęby na Rattlinie, a było ich w sumie 8, największy 178 cm – a to już na warunki Warty piękna ryba. Oprócz wąsatych trafiały się także bolenie, szczupaki, sandacze.

Tego woblera po prostu kochają drapieżniki i nie można nie mieć go w swoim arsenale. Wszystkim polecam to cudeńko. W załączeniu kilka fotek rybek złowionych na Rattlina.

Łukasz ADAMIAK