Wzdręgi to kolorowe klejnoty naszych jezior. Można je spinningować najmniejszymi gumami V-Lures.
Nieczęsto się pisze o tej przepięknej rybie, więc pozwolę sobie na umieszczenie kilku zdań charakteryzujących ten gatunek, mając na uwadze jedynie wędkarską użyteczność tych informacji. Wzdręga powszechnie uważana jest za siostrzyczkę płoci i nagminnie te gatunki są mylone, jednak znacząco się różnią wyglądem, trybem życia i strefą akwenu, którą zamieszkują. Jest to ryba jeziorowa (zasiedla także stawy, żwirownie, zbiorniki zaporowe), sporadycznie spotykana w rzekach nizinnych i tutaj zawsze zajmuje najwolniejsze odcinki, starorzecza, łachy. Sporadycznie można ją złowić w każdej części rzeki, ale nie należy nastawiać się na łowienie wzdręgi w nurcie. Niezmiernie trudno się specjalizować w łowieniu wzdręg żyjących w rzekach. W jeziorze ryba zajmuje strefę litoralu, jego najpłytszą część położoną blisko linii brzegowej. Najchętniej przebywa przy pasie trzcin, często wpływa pomiędzy łodygi chroniąc się lub żerując. We wczesnej młodości odżywia się planktonem, następnie przestawia się na drobniutkie zwierzęta i owady powierzchniowe, glony, materię organiczną zalegającą na dnie. Jeszcze nie tak dawno wzdręgi łowiono wyłącznie na przynęty naturalne, obecnie regularne spinningowanie ich umożliwiają malutkie przynęty (guma typu paproch, obrotówka 00, maluteńki smużak), bardzo cienkie żyłki wysokiej jakosci i delikatne wędziska. Dobrze bierze na sztuczną muchę (sucha, mokra, niekiedy nimfa). Wzdręga często nazywana jest krasnopiórką, co podkreśla jej urodę. Żyje w gromadach i jest ruchliwa.
web
