Smog niejedno ma imię
To zabójca o trzech twarzach. Są trzy podstawowe rodzaje smogu. Smog fotochemiczny – „Smog Los Angeles” (utleniający), „Smog londyński”, czyli smog kwaśny i smog elektromagnetyczny. Smog fotochemiczny powstaje, gdy występuje silne nasłonecznienie. W takiej sytuacji przemianom fotochemicznym ulegają tlenki azotu, węglowodory i inne składniki spalin. W wyniku tych przemian powstają niesamowicie toksyczne substancje (np. azotan nadtlenku acetylenu). W tym rodzaju smogu możemy wyodrębnić między innymi: tlenek azotu, tlenek węgla, węglowodory aromatyczne, ozon, aldehydy.
Smog kwaśny (londyński), ten występuje szczególnie intensywnie w okresie od listopada do stycznia. Do jego powstania potrzebne są średnie temperatury, oscylujące w okolicach trzech stopni powyżej zera, bardzo wysokiej wilgotności oraz dużym wysyceniem gazów kwaśnych: dwutlenku siarki i dwutlenku węgla, tlenków azotu, sadzy oraz pyłów węglowych. Zazwyczaj występuje na obszarach, gdzie duża ilość mieszkań ogrzewanych jest piecami węglowymi lub są spalane w piecach śmieci komunalne. Smog elektromagnetyczny to rodzaj smogu związanego z emisją sztucznego promieniowania elektromagnetycznego, wpływającego do środowiska. Wszelkie urządzenia elektroniczne, sprzęty domowe i telekomunikacyjne oraz energetyczne emitują promieniowanie, które powodują liczne zmiany w funkcjonowaniu organizmów żywych.